De Rotterdamse kunstenaar Piet Roovers, tevens naamgever van onze stichting, overleed op 72-jarige leeftijd. Gelet op zijn levensmotto ‘onaangepastheid’ zal hij zich wellicht niet druk gemaakt hebben over de vraag hoe hij op oudere leeftijd nog als kunstenaar vooruit kon. Anderen stelden zichzelf die vraag wel zeker nadat zij na een noodgedwongen opname in een woonvoorziening voor ouderen hun creatieve uitingsmogelijkheden, bij gebrek aan een atelierruimte, in rook zagen opgaan. Voor oudere kunstenaars is dit een horrorscenario: hun werk is immers een essentieel deel van hun leven. Zij gaan niet met pensioen maar blijven werken zolang zij dat kunnen. Parallel aan het kleiner worden van de leefwereld, nemen de mogelijkheden om deel te nemen aan culturele activiteiten die nodig zijn om inspiratie op te doen voor het werk, af. Om geïnspireerd te kunnen blijven werken, is het voor oudere kunstenaars belangrijk om hun leefwereld optimaal uitdagend te houden. De ontmoeting met elkaar en met buurtbewoners is daarvoor onontbeerlijk.
Dat Rotterdam een plek ontbeert waar oudere kunstenaars terecht kunnen om zowel te wonen als door te kunnen blijven te werken, was voor een aantal Rotterdammers aanleiding om de krachten te bundelen en zich te beijveren voor een dergelijke woon-werkvoorziening. Vergelijkbare initiatieven werden eerder in Tilburg en Amsterdam gerealiseerd. Om ook in Rotterdam zo’n project van de grond te krijgen werd in 2015 de Stichting Woonwerkplaats Piet Roovershuis opgericht. Het stichtingsbestuur bestaat uit leden afkomstig uit of gelieerd aan de kunstsector en leden met een volkshuisvestelijke of ambtelijke achtergrond.
Het bestuur van de stichting is anno 2019 als volgt samengesteld: Gera Esser (voorzitter en opvolger van Rob de Moes), Jolita Meuldijk (secretaris), Leks Verzijlbergh (penningmeester), Corrine Oudijk, Mary Olman, Dineke Baart en Wim de Boek (leden). Andries van Wijngaarden (architect) is als adviseur aan de stichting verbonden.
Na een lange zoektocht naar steeds minder beschikbare panden (lang leve de neoliberale woningmarkt! ), heeft de stichting haar oog laten vallen op het Jan van der Ploeghuis in het Oude Noorden. Omdat het pand enkele malen van eigenaar/beheerder wisselde heeft het ruim twee jaar geduurd om tot afspraken met de uiteindelijke verhuurder te komen over de huisvesting van oudere kunstenaars. In de tussenliggende periode heeft het stichtingsbestuur al wel draagvlak gecreëerd middels de organisatie van een aantal culturele activiteiten in het Jan van der Ploeghuis. Daartoe werken wij samen met de bewonerscommissie en andere actieve vrijwilligers in de wijk. Een subsidie van Citylab 010 stelde ons in staat om deze activiteiten ook financieel mogelijk te maken.
Het Jan van der Ploeghuis bestaat uit ruim 70 2- en 3-kamerappartementen en een aantal toekomstige atelierruimtes. De kantoren en logeerkamers die nu leeg staan, zullen voor dat doel worden gebruikt. Kunstenaars huren een appartement en / of een atelier bij Woonbron. Daarnaast is er een buurtatelier beschikbaar waar kunstenaars, hetzij gezamenlijk kunnen werken, hetzij workshops en cursussen voor de buurt verzorgen. Er is eveneens een algemene ruimte annex restaurant beschikbaar die bewoners de mogelijkheid geeft tot (on-)geplande ontmoetingen. Uiteindelijk zullen er zo’n 30 kunstenaars komen wonen.
Vanzelfsprekend zijn de woningen bereikbaar per lift, volledig rolstoel toegankelijk en levensloopbestendig en zo nodig geschikt voor het bieden van intensieve thuiszorg. Dit maakt verhuizing naar een verpleeghuis slechts dan noodzakelijk wanneer men de regie over het eigen leven niet meer heeft.
Ruim 75 sympathisanten hebben zich vrij snel na de oprichting van de stichting achter ons initiatief geschaard. Enkele citaten:
“Voorzien wordt in een behoefte. Vooral de mogelijkheid om zelf werk te kunnen blijven maken. Hebben jullie met Hans Becker gepraat?” (Hans is helaas van het Rotterdamse toneel verdwenen, red.)
“Het is belachelijk dat al die 020 kunstenaars en artiesten dit allang kunnen maar in 010 nog niet. Er moet dan wel een grote bar in komen want anders wordt het nooit gezellig.”
“Omdat het mij een prachtig initiatief en alternatief lijkt om onder gelijkgestemden te leven en werken i.pl.v. (misschien) in een instelling te belanden waar mijn ideeën en uitingen in muziek en fotografie als volslagen vreemd worden ervaren.
“Ik graag mijn laatste dagen wil slijten in een inspirerende, artistieke ambiance met gelijkgestemden.”
“Ik ben al met mn meisje aan het zoeken naar een relbejaardenboerderij. Het plan is top! Dit wordt de toekomst als iedereen het doet, in leuke groepen wonen hebben we het gezellig op de oude dag. Alleen moeten ze niet gaan zeiken dat het eten staat koud te worden als je net lekker aan je biertje zit!”
“Ik tegen de tijd dat ik oud en doof ben gaarne keihard op mijn toeter blijf blazen.”
In de steunverklaring was ook het volgende item opgenomen: Nee, ik steun dit waardeloze initiatief beslist niet omdat………………” Helaas heeft ons stichtingsbestuur hier geen enkele reactie op gekregen.